Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Review: R-Type 128K remake (Amstrad CPC 6128)

R-Type 128K remake (Amstrad CPC 6128) - Easter Egg


R-Type 128K remake, λοιπόν. Εδώ έχουμε μια περίπτωση παρόμοια με αυτή του remake του Commando για τον Commodore 64 που είχαμε παρουσιάσει στο 5ο τεύχος του περιοδικού. Γιατί παρόμοια; Διότι, όπως και στην περίπτωση του Commando, η original μεταφορά του R-Type στον Amstrad CPC από το μακρινό 1987 ήταν αξιοπρεπέστατη. Επειδή όμως τα παιδιά που απαρτίζουν το group Easter Egg αρέσκονται στο "only the best is good enough", είπαν να ξαναφτιάξουν το παιχνίδι από την αρχή. Με μόνο στόχο να το κάνουν όσο καλύτερο γίνεται. Πόσο κοντά όμως μπορεί να φτάσει κανείς στην τελειότητα; Ελάτε, μη βιάζεστε, θα τα πούμε όλα παρακάτω!


Η πρωτότυπη έκδοση του R-Type που κυκλοφόρησε από την Irem την 1η Ιουλίου του 1987, άφησε πολύ κόσμο με το στόμα ανοιχτό: δεν ήταν μονάχα το gameplay αυτού του οριζόντιου shooter που ξεχώριζε, ήταν τα τεράστια bosses, τα πολλά όπλα με τα οποία μπορούσε ο παίκτης να εφοδιάσει το σκάφος του, αλλά και τα υπέροχα γραφικά και το καταπληκτικό animation. Το motherboard του coin op, ένα "τερατάκι" για την εποχή, είχε ως "καρδιά" έναν καθαρό 16μπιτο NEC V30  επεξεργαστή (που στην ουσία αποτελούσε μια 100% συμβατή αλλά ταχύτερη έκδοση του Intel 8086), έναν Zilog Z80 σε ρόλο επεξεργαστή ήχου αλλά και αρκετά custom chips που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το ομαλό sprite scaling και το scrolling που ήθελαν οι προγραμματιστές της Irem να διαθέτει το τελικό τους προϊόν. Το συνολικό αποτέλεσμα ήταν, όπως ήδη αναφέραμε, εξαιρετικό. Το να μεταφερθεί όμως το παιχνίδι αυτό στα home computers, με τους 8μπιτους (κυρίως) ή και 16μπιτους επεξεργαστές αλλά χωρίς τα υποκυκλώματα του "ηλεκτρονικού", έδειχνε αδύνατο.


Κι όμως, η μεταφορά της Electric Dreams στους σπιτικούς μικροϋπολογιστές ήταν - σε γενικές γραμμές - εξαιρετική. Η έκδοση του Spectrum, για παράδειγμα, είχε αρκετά χρώματα (με το color clashing να κάνει αισθητή την παρουσία του συχνά-πυκνά), καλή κίνηση και ικανοποιητικό scrolling σε ταχύτητα και ομαλότητα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πιο "αδικημένος" από όλους τους home micros ήταν ο Amstrad, καθώς η δική του έκδοση ήταν στην ουσία η έκδοση του Spectrum, αλλά με πιο αργή ταχύτητα, πιο "σπαστή" κίνηση και λιγότερα χρώματα (ναι, αυτό πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει)! Συνολικά πάντως το παιχνίδι ήταν καλό και είχε μεταφερθεί σχεδόν αυτούσιο από το coin op. Επειδή όμως το hardware των υπολογιστών της σειράς CPC της Amstrad ήταν συνολικά καλύτερο απ' αυτό του Spectrum, η Easter Egg αποφάσισε να διορθώσει - έστω και με καθυστέρηση 25 ετών - την ιστορική αυτή "αδικία".


Η "νέα" έκδοση καταρχάς παίζει μόνο σε 128ΚΒ μνήμης και μόνο από δισκέτα. Οι κάτοχοι CPC 464 και/η CPC 664 θα πρέπει ή να "ξεχάσουν" το παιχνίδι, ή να αναβαθμίσουν τα μηχανήματά τους. Και, ας με πιστέψουν, αξίζει τον κόπο!


Το R-Type 128K remake ξεκινάει με μια εισαγωγή με ωραία γραφικά και animation καθώς και τη μουσική επένδυση της έκδοσης για Amiga (σε στερεοφωνικό ήχο, παρακαλώ!). Είναι από τη νέα γενιά παιχνιδιών των οποίων είναι πραγματικά κρίμα να ακούμε τη μουσική από το εσωτερικό μεγαφωνάκι του Amstrad. Το αποτέλεσμα με ένα (έστω και μέτριας ποιότητας) σετ ηχείων 2.1 είναι εξαιρετικό και θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη (προς το χειρότερο) για το "μαμίσιο" μεγάφωνο του Amstrad σας!


Μετά την εισαγωγή φορτώνεται το κυρίως μενού του παιχνιδιού (το κάθε επίπεδο φορτώνεται ξεχωριστά) απ' όπου μπορούμε να κάνουμε διάφορες ρυθμίσεις, να δούμε τα credits, μέχρι και να παρακολουθήσουμε αναλυτικό tutorial για τη χρήση των κουμπιών και τον όπλων. Η συνολική αίσθηση είναι ότι έχουμε να κάνουμε με έκδοση ποιότητας coin op - τα πάντα είναι όμορφα και προσεγμένα. Ξεκινώντας τώρα το παιχνίδι, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι οι χρόνοι φορτώματος των επιπέδων, χωρίς να είναι ιδιαίτερα μεγάλοι, σίγουρα δεν είναι και αμελητέοι, καθώς συνήθως ξεπερνούν τα 7-10 δευτερόλεπτα. Τα γραφικά των επιπέδων αλλά και των sprites είναι εξαιρετικά, χρησιμοποιώντας όλα τα χρώματα της multicolor ανάλυσης του Amstrad. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού έχουμε συνεχώς στερεοφωνική μουσική υπόκρουση και ηχητικά εφέ - να αναφέρουμε εδώ ότι η "κανονική" έκδοση διέθετε μόνο (μονοφωνικά) εφέ, χωρίς μουσική. Το gameplay και το επίπεδο δυσκολίας έχει γίνει προσπάθεια να είναι αντίστοιχα με αυτά του coin op αλλά - και εδώ έχουμε να κάνουμε με το μοναδικό "αλλά" του παιχνιδιού - λόγω των λιγότερων frames που χρησιμοποιούνται και του γεγονότος ότι ο Amstrad δεν έγινε διάσημος για το scrolling του (!), η συνολική εμπειρία είναι λίγο "σπαστή", με αποτέλεσμα το παιχνίδι να είναι δυσκολότερο από το coin op. Με απλά λόγια, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσετε τα πρώτα όπλα, πρέπει να πυροβολείτε σαν ψυχοπαθείς γιατί, τα περιθώρια που δίνει το original R-Type (που κι εκείνο δεν το λες και "εύκολο"), στην έκδοση του Amstrad απλά δεν υπάρχουν! Επίσης, και σε άμεση σχέση με τα προηγούμενα, θα πρέπει να πούμε ότι στα σημεία αυτά που γεμίζει η οθόνη με sprites, τα πάντα δείχνουν να κινούνται με μικρότερη ταχύτητα, δίνοντας την εντύπωση ότι ο υπολογιστής "αγκομαχάει". Τα παραπάνω θεωρώ ότι δεν πρέπει να αποθαρρύνουν τον δυνητικό παίκτη, καθώς το gameplay είναι συνολικά πολύ καλό, τύπου καθαρού arcade shoot 'em up, οι εχθροί εμφανίζονται εκεί που τους περιμένετε, τη στιγμή που τους περιμένετε, και τα όμορφα, πολύχρωμα γραφικά σε συνδυασμό με το καλό soundtrack συνθέτουν μια πολύ καλή gaming εμπειρία. Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι υποστηρίζονται τα δίκουμπα χειριστήρια, αλλά δυστυχώς όχι και το autofire, με αποτέλεσμα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία παίκτες να βρίσκονται συνεχώς στα πρόθυρα της αγκύλωσης!


Εν κατακλείδι, μιλάμε για παιχνιδάρα. Μην το αγνοήσετε με τίποτα!

Βαθμολογία: 9/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 9ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2015.

14 σχόλια:

  1. Το είχα λιώσει τότε.
    Δεν έχω αξιωθεί να παίξω το remake για τα καλά... ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ το βλέπω εγώ: έχεις μια εμμονή με τα παλιά εσύ!

      Διαγραφή
  2. R-Type...Σαν χθες θυμάμαι να το χαζεύω στις αίθουσες, με το στόμα μια οργιά ανοικτό. Ήταν ο βασικός λόγος που πήρα την (κονσόλα) NEC TurbografX γιατί σε αυτήν έτυχε την πιστότερη μεταφορά του. 2 κάρτες με τα ούλα τους! Γεμάτες μέχρι ταβάνι με arcade δράση, ήχο και γραφικάρες, καρμπόν το original. Όπως όμως τα έγραψες Πάνο, τούτο το παιχνίδι ήταν από τα τυχερά, εκείνα δηλαδή που δεν έχασαν και πολλά κατά το porting σε home συστήματα. Μελανά παραδείγματα ουκ ολίγα και τα γνωρίζουμε όλοι.

    Για να επανέλθω τώρα στο συγκεκριμένο remake...Δεν έχω παρά να εκφράσω τον θαυμασμό μου για άλλη μια φορά! Τελικά αυτός ο Amstrad 6128, αρκετά γλυκούλης δεν είναι; Χα!χα!Χα! Βλέποντας τις εικόνες και διαβάζοντας το άριστο άρθρο σου, μου έρχεται να βροντοφωνάξω: "ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΑ!" ή αλλιώς (WE NEED MORE :) ) ...αφού είναι ξένοι! LOL!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο, πραγματικά, αυτό το ασύγκριτο smoothness του coin-op της Irem ήταν για μένα η μεγάλη διαφορά από τις (πραγματικά αξιόλογες) μεταφορές στα home micros. Στο TurboGrafX για να είμαι ειλικρινής δεν το έχω δει ποτέ, αλλά είχα διαβάσει back in the day μια διθυραμβική κριτική στο C+VG οπότε... σε πιστεύω! :D

      Για τον 6128 τι να πει κανείς; Ευτυχώς λέω εγώ που BB4CPC, R-Type 128K, Pinball Dreams και τα ρέστα (λέγε με Vespertino) βγήκαν τα τελευταία χρόνια και όχι στα 80s, γιατί θα είχαμε φάει μεγάλη καζούρα από τους Amstradάδες: και περισσότερη μνήμη, και περισσότερα χρώματα, και μεγαλύτερες αναλύσεις, και 80στηλο, και CP/M, και καλύτερη BASIC, και γρήγορο disk drive, ε, αν είχαν και καλύτερα παιχνίδια δεν θα βρίσκαμε πού να κρυφτούμε!

      Διαγραφή
    2. Μόλις μας δώσει ο άλλος τα P.D & Vesp... ξέρετε πως θα έχουμε εκθρονισμένους.

      Διαγραφή
    3. Βέβαια, όπως και τώρα που θα βγει το "πειραγμένο" Outrun στον STE! ;-)

      Διαγραφή
    4. Μη περιμένεις θαύματα.
      Για να έχεις outrun δρόμο, θες customs και 2χ68000.
      Δες πχ τα racing tou NEO-GEO, πατάτες.

      Διαγραφή
  3. Δεν περιμένω θαύματα (από το συγκεκριμένο). Μακάρι να διαψευστώ. Για να σε τσιγκλίσω το έγραψα!

    Με το NEO-GEO δεν έχω ασχοληθεί ποτέ και ούτε πρόκειται να το κάνω, αλλά δε νομίζω ότι χρειάζονται διπλοί 68000. Ας πούμε το OutRun του Megadrive είναι αξιοπρεπέστατο και το όλο hardware είναι πάνω-κάτω μια Amiga. Να βγει καλό racing game τύπου OutRun ή Lotus προφανώς και μπορεί να βγει, έχουμε και χειροπιαστά παραδείγματα, άλλωστε. Στα 3D τα χαλάμε, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπα, θα γούσταρα να δω ένα καλό outrun όπου και να'ναι.
    Υπάρχουν και καλά racing όπως το prime mover στον Αμίκα αλλά κανένα δεν έχει τον δρόμο του outrun και ας τρέχουν στα 50.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, τότε, αν βιάζεσαι για καλό Outrun ή θας πας σε Megadrive ή στο περίφημο SEGA Ages Vol. I του Saturn που έχει το κανονικό Outrun (αλλά και το After Burner) του coin op και είναι οργασμικά καταπληκτικό! Πραγματικά, ο μόνος λόγος για τον οποίο λυπήθηκα που έδωσα το Saturn ήταν αυτές οι ασύλληπτης ποιότητας μεταφορές.

      Το Prime Mover είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση, ομολογουμένως: εξαιρετικό game engine, ψιλομούφα παιχνίδι. Από Amiga θα προτιμήσω Lotus 2 & 3 και Jaguar XK220...

      Διαγραφή
    2. Ναιαιαιαι, έχω Saturn, εκεί πάμε σε άλλο league.
      Μη ξεχνάς τα vroom & stunt car racer.

      Διαγραφή
    3. Ε, αν έχεις ήδη Saturn έχεις το καλύτερο OutRun στην διάθεσή σου ήδη. Ό,τι κι αν φτιάξουν σε Amiga, ST κλπ δεν υπάρχει περίπτωση να το πλησιάσει καν, οπότε όλα αυτά είναι φιλολογικού ενδιαφέροντος.

      Για τα Vroom και Stunt Car Racer θα σου πω ότι προσωπικά δεν μου πολυάρεσαν: εντάξει, το δεύτερο το έπαιξα λιγάκι στην εποχή του, όταν πρωτοκυκλοφόρησε στον ST, αλλά μέχρι εκεί. Πιο πολλή αίσθηση μου έκαναν τα Hang-On και Buggy Boy για να είμαι ειλικρινής. Και το Power Drift την έχει τη φάση του επίσης...

      Διαγραφή
    4. Το θλιβερό της υπόθεσης είναι πως κανείς δεν εκμεταλλεύτηκε του accelerators.
      ΟΚ back then δεν το έκαναν για να πουλάνε σε όλους.
      Σήμερα όμως θα έπρεπε να το κάνουν τουλάχιστον σε παιχνίδια που το ζητάνε, όπως το outrun καθώς ο δρόμος είναι αποκλειστικά από τη CPU.
      Επίσης θα μπορούσαν να φτιάξουν και σωστό street fighter αν και ποτέ δε μου άρεσαν τα 2D παιχνίδια που βασίζονται στη CPU όπως στα 486, έχουν αυτό το -δεν είναι σωστό το feeling στα controls- για εμένα

      Διαγραφή
    5. Αλήθεια είναι αυτό που γράφεις, αν και νομίζω ότι οι Amigούλες με σωστό low level προγραμματισμό μπορούν να βγάλουν αξιοπρεπέστατα racing games. Αν ας πούμε οι Morris & Southern είχαν κυκλοφορήσει ένα Lotus IV ή κάτι τέτοιο σε 1200άρα θα είχαμε και κάτι χειροπιαστό να μιλάμε για δαύτο.

      Για τους accelerators δεν ξέρω, back in the day αντιπροσώπευαν το πολύ το 10% των κατόχων Amiga: θα ήταν αυτοκτονία για κάποια εταιρία εάν κυκλοφορούσε παιχνίδια που να απαιτούσαν σώνει και καλά accelerator...

      Διαγραφή

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.