Let's Invade για Commodore 64

Μια νέα κυκλοφορία είχαμε προχθές, το παιχνίδι Let's Invade από τον Richard Bayliss (γνωστό και ως TND). Ο Richard Bayliss είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία δεκάδων demos και παιχνιδιών για τον 64άρη τα τελευταία χρόνια, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς εάν ψάξετε ενδελεχώς το site του.

Το Let's Invade είναι ένα παιχνίδι που βασίζεται στο παλιό, καλό και δοκιμασμένο Space Invaders της Taito, το οποίο και (κατ' εμέ) βελτιώνει σε πολλούς τομείς.

Πέρα από τα έγχρωμα γραφικά υψηλής ανάλυσης και το εφέ με το ψυχεδελικό vector φόντο που προκαλεί... επιληψία (!), το Let's Invade προσφέρει δεκάδες levels με εξωγήινους wannabe εισβολείς σε διάφορους σχηματισμούς, άμεση απόκριση στους χειρισμούς μας, πολλά αξιόλογα chiptunes - έτσι, για μην ξεχνάμε ότι παίζουμε σε Commodore 64! - καθώς και την πλήρη απουσία των (ενοχλητικών;) βάσεων στο κάτω μέρος της οθόνης, που χαρακτήριζαν το original παιχνίδι που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη των 70s και στις αρχές των 80s.

Το Let's Invade είναι δωρεάν, είναι εύκολο, είναι διασκεδαστικό, βασίζεται σε ένα γνωστότατο σε όλους είδος παιχνιδιού και μπορεί να σας γεμίσει δεκάλεπτα (και παραπάνω) με καθαρή arcade διασκέδαση. Προτείνω ανεπιφύλακτα να του δώσετε μια ευκαιρία!

Μπορείτε να κατεβάσετε το Let's Invade από εδώ. (Πηγή: csdb.dk).

Έφτασε το Pinball Dreams για Amstrad CPC (σχεδόν)!

Ελπίζω να θυμάστε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι από το παρόν blog στη μεταφορά του Pinball Dreams της Digital Illusions της Amiga σε Amstrad CPC από το Batman Group: τα είχαμε πει πριν από λίγες μέρες αλλά και πιο πριν, τον Σεπτέμβριο. Όπως σας πληροφόρησα λοιπόν, ένα preview του παιχνιδιού παρουσιάστηκε στην Ισπανία, πριν από μία ακριβώς εβδομάδα. Ε, πλέον είμαι στην ευχάριστη θέση να το έχω στα χέρια μου, καθώς οι άνθρωποι του Batman Group το "ανέβασαν" στο pouet.net!

Ορίστε και μια "ρετρό" φωτογραφία από σήμερα το πρωί για του λόγου το αληθές:

Προτού σας πω τις εντυπώσεις μου και προτού τσεκάρετε το video που ακολουθεί, θα πρέπει να τονίσω δύο πράγματα: α) δώστε βάση στη συμβουλή των ανθρώπων του Batman Group και τρέξτε το παιχνίδι σε πραγματικό Amstrad με οθόνη τεχνολογίας CRT και β) Ο Amstrad δεν είναι Amiga!

Ωραία, τώρα που τα ξεκαθαρίσαμε αυτά τα δύο, να ενημερώσω ότι το video αδικεί το παιχνίδι (η κίνηση είναι εντελώς ομαλή στην πραγματικότητα) και να πω επιτέλους τι είδα στο preview! Λοιπόν, καταρχάς, εισαγωγή και menus είναι όλα ίδια με της Amiga, με κάποια (μικρή) υποβάθμιση στα γραφικά και (πολύ μεγαλύτερη) στη μουσική. Από τα 4 "τραπέζια" υπάρχει διαθέσιμο μόνο αυτό του Beatbox και, ενώ μπορείτε να παίξετε κανονικά, δεν κρατιέται σκορ αλλά ούτε και μπορούμε να επιστρέψουμε στο κυρίως menu (μικρό το κακό, καθώς δεν υπάρχουν άλλα φλίπερ διαθέσιμα στην παρούσα φάση).

Το παιχνίδι παίζεται (σχεδόν) με τα ίδια πλήκτρα με την έκδοση της Amiga και μπορώ να πω ότι είναι διασκεδαστικό, εθιστικό, ομαλό, γρήγορο και, γενικά, ακόμα και τώρα που δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, είναι ήδη με διαφορά το καλύτερο flipper simulation που έχει κυκλοφορήσει ποτέ σε 8bit υπολογιστή! Γενικά το preview δείχνει ότι στην τελική του έκδοση το Pinball Dreams για Amstrad CPC θα είναι ένα καταπληκτικό παιχνίδι (εντάξει, το περιμέναμε, Batman Group είναι αυτό) το οποίο και αναμένουμε εναγωνίως. Απλά, κρατήστε στην άκρη του μυαλού σας αυτό που σας έγραψα: ο Amstrad δεν είναι Amiga και, κατά συνέπεια, το "νέο" Pinball Dreams θα είναι σίγουρα χειρότερο απ' αυτό που ήδη γνωρίζατε! Θυμηθείτε απλώς ότι αυτή τη φορά το βλέπετε σε ένα "ταπεινό" 8bit μηχάνημα, έτσι;

Α, ναι, μπορείτε να κατεβάσετε το preview από εδώ. (Πηγή: Indie RetroNews).

Doomsday Lost Echoes... έρχεται!

Κι εκεί που ξεσκονίζεις τον Amstrad σου και τρίβεις τα χέρια σου με ανυπομονησία περιμένοντας να κυκλοφορήσει επιτέλους το port του Pinball Dreams, τσουπ! σου σκάει η είδηση: νέο text/graphics adventure game για τον Amstrad CPC έρχεται την 1η Νοεμβρίου!

Ναι, δεν κάνω πλάκα: η Doomsday Productions ανακοίνωσε την κυκλοφορία του Doomsday Lost Echoes και ήδη οι μέρες λιγοστεύουν... ερεθιστικά (!), καθώς πέσαμε κάτω από τη μία εβδομάδα πλέον!

Από το trailer που ακολουθεί μπορείτε να διαπιστώσετε ότι το Doosday Lost Echoes είναι φτιαγμένο με μεράκι και υψηλά standards και, απ' ότι φαίνεται οι φίλοι των adventures και του Amstrad CPC, μετά το μεγαλειώδες Orion Prime θα έχουν κι άλλο νέο και αξιόλογο παιχνίδι να ασχοληθούν!

Ας μην πούμε τίποτα περισσότερο προς το παρόν: υπομονή - άλλωστε 6 μέρες έμειναν! (Πηγή: Indie Retro News).

ST Hicolor Video Encoder και Player για Atari STE (και όχι μόνο!)

Να ευχαριστήσω τον φίλο Χρήστο που μου μετέφερε μια πληροφορία που δεν είχε υποπέσει μέχρι τώρα στην αντίληψή μου. Ποια είναι αυτή; Ότι ο Atari STE απέκτησε video player και μαζί με αυτόν τη δυνατότητα να παίζει videos, έγχρωμα, και με ανάλυση που καλύπτει το 80% της οθόνης. Αυτό που δεν μου είπε ο Χρήστος και διαπίστωσα μετ' εκπλήξεως (ο διάβολος κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες!) είναι ότι ο player αυτός (και ο αντίστοιχος encoder) λειτουργεί ΚΑΙ σε απλό Atari ST!

Και, αν τα παραπάνω σας φαίνονται πολύ καλά για να είναι αληθινά, να τονίσω ότι ο player ναι μεν παίζει και σε απλό ST, αλλά για να ακούσετε και ήχο θα πρέπει να διαθέτετε Atari STE. Φυσικά, λόγω του μεγέθους των αρχείων και της ανάγκης για συνεχή και ταχεία ροή δεδομένων, ο Atari σας θα πρέπει να είναι εξοπλισμένος με σκληρό δίσκο, απ' όπου και θα γίνεται το playback. O ST Hicolor Video Encoder και Player είναι αποτέλεσμα της δουλειάς του group blabla (σας παρουσίασα την προηγούμενη εβδομάδα το demo τους Circus back²STage) και παίζει σταθερά σε μηχανήματα με 68000 στα 8MHz με 12,5 frames/δευτερόλεπτο αρχεία μορφής .CAV σε όποιον Atari ST ή STE (πάντα με δίσκο) το βάλετε, αρκεί το μηχάνημα να διαθέτει το ιλιγγιώδες νούμερο των 512ΚΒ μνήμης! Ναι, απίστευτο κι όμως αληθινό, τρέχει σε unexpanded ST!

Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση ότι οι φίλοι της Amiga ίσως και να αρχίζουν να τρώνε τα νύχια τους με νευρικότητα (αστειεύομαι, φυσικά)! Μπορείτε να κατεβάσετε τον θαυματουργό encoder/player από εδώ. (Πηγή: Atari Crypt).

Έσκασε μύτη το Pinball Dreams για Amstrad!

Θυμάστε που πριν από ένα μήνα περίπου σας είχα γράψει για την επικείμενη κυκλοφορία του Pinball Dreams για Amstrad CPC από το περίφημο Batman Group; Ε, λοιπόν, 33 μέρες αργότερα το περί ου ο λόγος παιχνίδι έκανε την παρθενική του εμφάνιση στην έκθεση Retro Sevilla που έλαβε χώρα από 21 έως 23 Οκτωβρίου στην - ελάτε, μαντέψτε - Σεβίλη της Ισπανίας.

Όσοι παρευρέθηκαν είπαν τα καλύτερα για το port, οπότε, το μόνο που μένει είναι κάποια στιγμή να το πιάσουμε κι εμείς στα χέρια μας! Μακάρι να έχουμε νεότερα προτού περάσουν 33 ακόμα μέρες! (Πηγή: CPC wiki).

Η γραμμή παραγωγής της Amiga 1200 στο Bordeaux

Αν και μικρό σε διάρκεια, το video που ακολουθεί έχει ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τη γραμμή παραγωγής και τα τελευταία στάδια της συναρμολόγησης και συσκευασίας της Amiga 1200. Πρόκειται για ένα εργοστάσιο της εταιρίας Solectron κοντά στο Bordeaux, το οποίο κυρίως παρήγαγε προϊόντα της ΙΒΜ εκείνα το χρόνια. Βρισκόμαστε στο 1995, και παρακολουθούμε πώς φτιάχνονταν τα A1200 Magic Packs (ξέρετε, αυτά που πουλάει κάθε τόσο και λιγάκι ο Petro) για λογαριασμό της ESCOM, πριν... φαληρίσει κι αυτή, παίρνοντας οριστικά την Amiga μαζί της στον πάτο...

Μην ξεχάσετε να ενεργοποιήσετε και τους (καλούς) αγγλικούς υπότιτλους από το ειδικό κουμπάκι. Δείτε το, είναι ενδιαφέρον! (Πηγή: Old School Game Blog).

Circus back²STage demo για Atari STE

Κανείς δεν ξέρει πόσα υπέροχα demos υπάρχουν εκεί έξω για τα δεκάδες (μην κοροϊδευόμαστε!) retro μηχανήματα που έχει ο καθένας μας. Επειδή το κριτήριο είναι καθαρά υποκειμενικό και επειδή οι περισσότεροι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ψηφίσουν, η μόνη λύση για να εντοπίσουμε τα πραγματικά "διαμάντια" είναι να τα κατεβάσουμε όλα και να τα δοκιμάσουμε ιδίοις όμμασι. Επειδή λοιπόν κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο, απλά ελπίζουμε σερφάροντας από δω κι από κει στα γνωστά "ύποπτα" μέρη να πέσει το μάτι μας σε κάτι πραγματικά αξιόλογο.

Και αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση με το Circus back2STage demo των blabla, sector one και cocoon, το οποίο χωράει σε μία και μόνη δισκέτα και τρέχει σε (unexpanded;) Atari STE. Εντάξει, ναι μεν από τη μία φτύνεις με αποστροφή στο έδαφος και ξεστομίζεις κατάρες επειδή ένα ακόμα υπέροχο demo ΔΕΝ τρέχει σε κάποιον από τους Atari ST που έχεις στην κατοχή σου - διότι STE, ως γνωστόν, δεν διαθέτει το κατάστημα -, αλλά, από την άλλη χαίρεσαι να συναντάς τέτοιες εξαιρετικές παραγωγές όπως το εν λόγω demo.

Tο Circus back²STage τρέχει σε ανάλυση 400 x 200 pixels με *πολλά* χρώματα και, πραγματικά, δεν γνωρίζω εάν στον τεχνικό τομέα θέτει νέα standards, αλλά στον αισθητικό απλά... σπέρνει! Το circus theme παρουσιάζεται με καταπληκτικής ομορφιάς - και ενίοτε spooky - γραφικά και πλαισιώνεται από ένα από τα καλύτερα soundtracks που έχω ακούσει σε demo τα τελευταία χρόνια, κάνοντας, έστω και για μία φορά, τον STE να μη νιώθει υποδεέστερος της Amiga. Φυσικά, αυτό το τελευταίο δεν έχει να κάνει τόσο με της ηχητικές δυνατότητες του μηχανήματος όσο με την ποιότητα της σύνθεσης αλλά, όπως και να 'χει, το αποτέλεσμα είναι μια εξαίσια ηχητική πανδαισία!

Φυσικά, και επειδή ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι ως επί το πλείστον άδικος, το Circus back²STage συμμετείχε στην Revision του 2013 όπου και μετά βίας κατέλαβε την 7η θέση! Αδικία κατάφωρη,  αλλά έτσι κι αλλιώς ζούμε σε μια χώρα στην οποία ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει τα 18 από τα τελευταία 20 πρωταθλήματα (στην "αγνή" ποδοσφαιρική λίγκα) και σε έναν κόσμο στον οποίο ο επόμενος πλανητάρχης θα είναι κάποιος εκ των Donald Trump και Hillary Clinton! Μπρρρρρ...

Circus back²STage, λοιπόν. Απλά δείτε το και ακούστε το. Και, αν τυχόν έχετε στην κατοχή σας Atari STE εννοείται πως το κατεβάζετε, το γράφετε σε δισκετούλα και το απολαμβάνετε στο real thing, έτσι όπως είναι το ιδανικό. Σε κάθε περίπτωση, enjoy! (Πηγή: Atari Crypt).

RESHOOT me, baby!

Εδώ και πολύ καιρό στριφογύριζε στο μυαλό μου η σκέψη. Το γεγονός ότι αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να επιστρέψω στον φίλο μου την 600άρα που μου είχε δανείσει εδώ και μήνες, άρχισε κάπως να πιέζει τα πράγματα. Και μετά ήρθαν τα Giana Sisters SE, RESHOOT και το καλομελέτα-κι-έρχεται Alarcity, που όλα τους τρέχουν σε stock Amiga 1200 κι έκαναν την ανάγκη επιτακτική: έπρεπε, ξανά, μετά από 5 περίπου χρόνια, να αποκτήσω Amiga 1200!

Πού να την βρεις, όμως; Από τη μία η παραξενιά (για να το θέσω όσο πιο κομψά μπορώ) του κάθε πυροβολημένου που ασχολείται με το χώρο να έχει 5-6 ίδια μηχανήματα στο πατάρι του (ξυπνήστε: τα σάβανα δεν έχουν 1084!) κι απ' την άλλη η τάση των τελευταίων χρόνων να πουλιούνται όλα τα παλιά μηχανάκια πανάκριβα ε, για πείτε μου, πώς αποκτάς 1200άρα στις μέρες μας;

Ευτυχώς, ένας καλός φίλος με τη μεσολάβηση και την αμέριστη βοήθεια ενός άλλου καλού φίλου (πολλά ευχαριστώ σε koukos και vulture - χωρίς εσάς σιγά μην είχα Amiga!) έκανε ό,τι χρειαζόταν προκειμένου να βρεθεί και πάλι στην κατοχή μου ο τελευταίος εκπρόσωπος των home computers, η Amiga 1200. Και μάλιστα σε πολύ λογική - άλλων εποχών - τιμή (ναι, ξεχάστε τα 3ψήφια νούμερα!).

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η όλη φάση βρισκόταν στο standby εδώ και μερικούς μήνες, οπότε είχε προλάβει να παραγγελθεί και να παραληφθεί το RESHOOT, ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα παιχνίδια των τελευταίων χρόνων (μιλώντας πάντα για retro computing, έτσι;). Πριν λοιπόν από 4 μέρες παρέλαβα και την 1200άρα, της έριξα το απαραίτητο καλό καθάρισμα μέσα-έξω (πιστέψτε με, το χρειαζόταν!), την συνέδεσα με οθόνη και στερεοφωνικό (εννοείται!) και έτρεξα το RESHOOT.

Τι να πω γι' αυτό το παιχνίδι; Καταλαβαίνω - εν μέρει - γιατί σε κάποιους (πολλούς;) δεν αρέσει και για ποιο λόγο χαρακτηρίζεται από άπαντες ως "παλούκι", αλλά, πιστέψτε με, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο λένε. Για αν το θέσω απλά, μακάρι να μπορούσα να παίξω (με τα 3 "κανονάκια") στο Disposable Hero όση ώρα παίζω στο RESHOOT (με τη μία μόνο ζωή)!

Δεν θα γράψω αναλυτικά για το παιχνίδι, την ιστορία του, το δημιουργό του και τις εντυπώσεις μου: αυτό θα συμβεί κάποια στιγμή αργότερα. Προς το παρόν απλά χαίρομαι που έχω και πάλι Amiga 1200, που έχω το RESHOOT και που οι tsak και Earok θα κυκλοφορήσουν αργά ή γρήγορα την ολοκληρωμένη έκδοση του Alarcity. Επιτέλους, μετά από 15+ χρόνια αρχίζουμε να έχουμε και πάλι αξιόλογες κυκλοφορίες για την Amiga. Ελπίζω να είναι μόνο η αρχή!

Commodore 16 (και Plus/4) για άσχετους

Έχουν περάσει πάνω από 7 μήνες (!) από τότε που έγραψα το τελευταίο μου άρθρο της σειράς "για άσχετους" (δείτε τους προηγούμενους οδηγούς για Amstrad CPC, Atari ST, Sinclair ZX Spectrum 16K/48K/Plus και ZX Spectrum 128K/+2/+3). Είναι γεγονός ότι για κάθε τέτοιο αφιέρωμα-οδηγό απαιτείται χρόνος, σχετική γνώση του μηχανήματος, της αγοράς και των διαθέσιμων περιφερειακών και, το κυριότερο, διάθεση. Αυτό το τελευταίο είναι που ώρες-ώρες το ψάχνω με το κιάλι καθώς - ποιον κοροϊδεύουμε; - τα προβλήματα της καθημερινότητας αλλά και οι ίντριγκες, δολοπλοκίες και τα πισώπλατα μαχαιρώματα της ρετροκοινότητας σίγουρα δεν βοηθάνε, δεν αναπτερώνουν το ηθικό, δεν, δεν, δεν...

Παρόλα αυτά με τα πολλά κατάφερα να στρωθώ και να ασχοληθώ με το τελευταίο μου απόκτημα, τον Commodore 16. Δεν υπερβάλλω ούτε και κάνω πλάκα: ο Commodore 16 αποτελούσε διακαή πόθο από την εφηβική μου ηλικία ο οποίος εκπληρώθηκε τελικά φέτος το καλοκαίρι! Δηλαδή, έχουμε να κάνουμε με ένα μηχάνημα το οποίο ζαχάρωνα πάνω-κάτω 33 ολόκληρα χρόνια (άβυσσος η ψυχή του ρετροκομπιουτερά)!

ΝτισκLAMER

Ο συγγραφέας αυτού του βοηθητικού οδηγού χρήσης για παλαιούς υπολογιστές σας παρέχει το παρόν με μόνο σκοπό να σας βοηθήσει με τον πλέον ενδεδειγμένο και φτηνό τρόπο μπορεί να έρθει στο μυαλό του, ώστε να έχετε τον παλαιό σας υπολογιστή up and running. Οι λύσεις που προτείνονται ασφαλώς και δεν είναι οι μοναδικές, αλλά, στο μυαλό του γράφοντος όπου συνδυάζεται το τρίπτυχο "εμπειρία/τεχνικές γνώσεις/συνεχής αγωνία για τα ολοένα και μειούμενα εισοδήματα", αποτελούν τις πλέον ενδεδειγμένες ώστε να κάνετε τα ρετρο-γούστα σας χωρίς να σας "γδύσει" ο κάθε επιτήδειος και χωρίς να σιχτιρίζετε νυχθημερόν. Πολύ σημαντικό επίσης είναι το ότι θα σας προταθούν έτοιμες και πολύ συγκεκριμένες λύσεις, ώστε να αποφύγετε το ψάξιμο στο internet, τις noobικες ερωτήσεις σε fora κλπ. Άλλωστε, ο τροχός έχει ήδη προ πολλού ανακαλυφθεί - το να προσπαθεί ο καθένας μας να τον επανα-ανακαλύψει δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από waste of time! Τέλος, δεν φέρω την παραμικρή ευθύνη για οποιεσδήποτε βλάβες τυχόν προκαλέσετε στα αγαπημένα σας μηχανήματα ή και στον εαυτό σας: είπαμε, μπορώ να παράσχω οδηγίες, όχι να εξανθρωπίσω! Τέλος ντισκLAMER.

Ο δικός μου Commodore 16: τον απέκτησα το 2016, τον ζαχάρωνα απ' το 1983!

 Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με τραβούσε στον Commodore 16: ίσως το γεγονός ότι διατηρούσε το "σοβαρό" (έτσι πίστευα τότε) σχήμα με το πλήρες, κανονικό πληκτρολόγιο του Commodore 64 συνδυαζόμενο με μια πλήρη (σχετικά) διάλεκτο BASIC, 121 χρώματα (εκείνα τα χρόνια φαινόταν απίστευτο!), φτηνή τιμή και χρωματικές επιλογές στο case και το πληκτρολόγιο που το έκαναν - στα μάτια μου, τουλάχιστον - κατά πολύ ομορφότερο του 64άρη. Επειδή όμως το μηχάνημα κυκλοφόρησε μια εποχή που κανείς μας δεν είχε πάνω από έναν υπολογιστή στην κατοχή του, τελικά δεν τον απέκτησα: ήταν από δύσκολο μέχρι αδύνατο να εκθρονίσει από την κορυφή των προτιμήσεών μου τον Spectrum ή τον Commodore 64...

Η... σκούρα ψωμιέρα!

Όπως δεν τον απέκτησα και όλα τα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα: τη μία η μανία με οτιδήποτε έφερε το λογότυπο "Amiga" ή τον τίτλο "επιταχυντής για Amiga", την άλλη η (επανα)συλλογή της "Big-Three" των 8μπιτων (ZX Spectrum-Amstrad CPC-Commodore 64) με όλα τα συμπαρομαρτούντα, την τρίτη διάφορες οικογενειακές ή κοινωνικές υποχρεώσεις, ο Commodore 16 πάντα μου τη γλύτωνε. Όχι πια, όμως: βρέθηκαν σε κάποια φάση 2-3 μαζεμένοι στο Amibay, η προσοχή όλων στράφηκε στους 2 που ήταν "κουτάτοι" κι έτσι μπόρεσα και χτύπησα τον 3ο, που ερχόταν μόνο μαζί με το τροφοδοτικό του και τίποτα άλλο, εκπληρώνοντας το μακροχρόνιο απωθημένο μου!

Τόσο όμοιοι και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί!

Ομοιότητες και διαφορές στην πίσω πλευρά

Αλλά, ας αφήσουμε εμένα κι ας δούμε επιτέλους, τι χρειάζεται να κάνει κάποιος για να εντρυφήσει στον κόσμο του Commodore 16 τη σήμερον ημέρα; Πρώτα απ' όλα, να αγοράσει έναν! Ευτυχώς, σε πλήρη αντιδιαστολή με σχεδόν οτιδήποτε ρετρό, οι τιμές των 16άρηδων κυμαίνονται ακόμα σε λογικά επίπεδα και δεν έχουν ξεφύγει αδικαιολόγητα. Τι σημαίνει αυτό, πρακτικά; Ότι θα μπορέσετε να αποκτήσετε έναν Commodore 16 ξοδεύοντας από 50-120€ (με τα μεταφορικά) αναλόγως φυσικά κατάστασης, παρελκομένων και... φιλαργυρίας του πωλητή! Επειδή μάλιστα ο 16άρης συνήθως ερχόταν σετ με το κασετόφωνό του, είναι αρκετά πιθανό με 100-120€ να τον πάρετε κουτάτο, με manual, καλώδια και κασετόφωνο. Το οποίο φυσικά δεν πρόκειται να σας χρειαστεί ιδιαίτερα - εκτός αν πέσουν στα χέρια σας αρκετές κασέτες με παιχνίδια με κάποιον μαγικό τρόπο - γιατί, όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν θα παιδευτούμε με αποθηκευτικά μέσα του '80, αλλά θα πάμε σε άλλες, πιο σύγχρονες λύσεις.

Γιατί βρε Commodore, γιατί;

Επειδή η Commodore μέσα στην άπειρη σοφία της άλλαξε χωρίς τον παραμικρό λόγο τις υποδοχές για joystick και κασετόφωνο των υπολογιστών της σειράς "TED" (Commodore 16-116-264-364-Plus/4), τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να προμηθευτείτε είναι ακριβώς αυτά: ένας adaptor για σύνδεση "κανονικού" joystick με 9πινο βύσμα κι άλλος ένας για σύνδεση τυπικού κασετοφώνου για 64άρη. Τον πρώτο τον αγοράζετε από εδώ και τον δεύτερο από εδώ, σε μορφή κιτ, γεγονός που ναι μεν θα σας παιδέψει λιγουλάκι αλλά θα σας προσφέρει δημιουργική ικανοποίηση, γλυτώνοντάς σας ταυτόχρονα από λίγα ευρώ. Τέλος, για σύνδεση με τηλεόραση/monitor με ικανοποιητική ποιότητα εικόνας, μπορείτε να προμηθευτείτε ένα καλώδιο scart από εδώ (ευτυχώς η υποδοχή αυτή και το pinout της είναι ίδια με του Commodore 64). Φυσικά, θα πρέπει να σας πω ότι ίσως ο καλός φίλος (και μάστορας στο κολλητήρι) MasterGR μπορεί να σας τα φτιάξει ο ίδιος όλα αυτά, οπότε καλό θα είναι να του στείλετε ένα διερευνητικό email μπας και αποφύγετε ebay και Paypal...

Ωπ! Τι είναι τούτο;

Α, μάλιστα: ένα interface που μας δίνει έξοδο κασετοφώνου τύπου Commodore 64/VIC-20 στους Commodore 16 και Plus/4

Έτοιμο! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά λειτουργεί κιόλας!

Το adaptorάκι για το joystick

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσω πως οτιδήποτε γράφτηκε μέχρι το σημείο αυτό, ισχύει απαράλλαχτο και στην περίπτωση του Commodore Plus/4. Ίδια βύσματα, ίδιοι αντάπτορες, ίδια ιστορία. Επειδή όμως ο Plus/4, λόγω της μεγαλύτερης μνήμης του διαθέτει software κυρίως σε δισκέτες, θα αναφέρω ξεχωριστά κάποια πράγματα γι' αυτόν στη συνέχεια του άρθρου. Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας ότι θα αντιμετωπίσουμε τον Commodore 16 ως υπολογιστή με αποθηκευτικό μέσο το κασετόφωνο (ή εξομοίωση αυτού) λόγω του μικρού μεγέθους των προγραμμάτων του και των Commodore Plus/4 ως υπολογιστή με αποθηκευτικό μέσο τη δισκέτα...

Ξεκινώντας λοιπόν με τον Commodore 16, το μέσο που θα χρησιμοποιήσουμε για αποθήκευση και ανάγνωση λογισμικού, δεν είναι άλλο από το ένα και μοναδικό Cassiopei. Το μικρό και θαυματουργό αυτό κουτάκι λειτουργεί άψογα και με τον Commodore 16 (και τον Plus/4, φυσικά) και χωράει στη μνήμη του εκατοντάδες αρχεία .PRG αλλά και πολλά .TAP - λόγω του μικρού τους μεγέθους. Η πλειοψηφία πάντως των παιχνιδιών για τον Commodore 16 υπάρχουν σε μορφή .PRG οπότε, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μπορείτε να δημιουργήσετε μια συλλογή με τα... άπαντα του μηχανήματος (!) και να τα περάσετε μέσω του PC σας στο Cassiopei. Από εκεί και πέρα, το φόρτωμα (αλλά και η αποθήκευση) είναι ζήτημα λίγων δευτερολέπτων! Το Cassiopei μπορείτε να το προμηθευτείτε από τον δημιουργό του Jan Derogee, από εδώ. Ωραία όλα αυτά, αλλά το software (λέγε με παιχνίδια!) που θα βρεθεί; Που αλλού, στο plus4world, δηλαδή εδώ. Ότι γράφει "16Κ" τρέχει στον Commodore 16, για τα υπόλοιπα θα χρειαστείτε  Commodore Plus/4...

Cassiopei: μικρό μεν, θαυματουργό δε!

Στο σημείο αυτό, θα εξετάσουμε λίγο και την (διαφορετική) περίπτωση του Commodore Plus/4. Επειδή, λόγω της μεγαλύτερης μνήμης, έχουν δημιουργηθεί πολύ μεγαλύτερα αλλά και multipart παιχνίδια - και κυρίως demos! - για τον Plus/4, στην περίπτωσή του ένας εξομοιωτής κασέτας όπως το Cassiopei δεν επαρκεί. Εδώ λοιπόν, τα πράγματα είναι - επίσης - απλά: προμηθεύεστε το θαυμάσιο SD-MGR από τον MasterGR, του περνάτε τον CBM FileBrowser για Commodore 16 και Plus/4, γεμίζετε την καρτούλα με demos και παιχνίδια και... φύγατε!

Τα Cassiopei και SD-MGR διαφέρουν αρκετά στο μέγεθος άλλα όχι στη χρησιμότητα, καθώς και τα δύο "κάνουν παπάδες"!

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε και κάτι που ίσως να μην είναι αυτονόητο ή γνωστό σε όλους: τα Cassiopei και SD-MGR δεν δουλεύουν μόνο σε Commodore 16 και Commodore Plus/4 αντίστοιχα, αλλά και το αντίστροφο. Επίσης, και τα δύο, δουλεύουν ΚΑΙ σε Commodore 64 ΚΑΙ σε Commodore 128 αλλά ΚΑΙ σε VIC-20! Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για δύο hardware προϊόντα που πραγματικά δίνουν λύσεις χρησιμοποιώντας τα με πολλά διαφορετικά μηχανήματα της Commodore. Επίσης, και τα 2 έχουν άριστη ποιότητα κατασκευής και πολύ καλές τιμές, οπότε δεν μπορώ παρά να τα συστήσω ανεπιφύλακτα!

Πώς δουλεύει τούτο;

Οι εντολές της διαλέκτου BASIC 3.5 των Commodore 16 και Plus/4 είναι πολύ πιο εξελιγμένες (λέγε με ανθρώπινες) από αυτές της BASIC 2.0 των Commodore 64 και VIC-20. Πράγμα που σημαίνει ότι το LOAD"$",8 + LIST έχει αντικατασταθεί από το DIRECTORY ενώ το LOAD"<όνομα προγράμματος>",8,1 έχει δώσει τη θέση του στο DLOAD"<όνομα προγράμματος>". Για το κασετόφωνο έχουν παραμείνει οι κλασικές LOAD και SAVE, μόνο που πλέον δεν υφίσταται ο κλασικός συνδυασμός (κλασικός στο μυαλό των ηλικιωμένων, τουλάχιστον!) των SHIFT+RUN/STOP. Πλέον έχουμε μέχρι και εντολή για σβήσιμο της οθόνης: όχι, δεν είναι το (αναμενόμενο) CLS, η Commodore προτίμησε το SCNCLR! Γενικά, αν και η Commodore BASIC 3.5 έχει δυνατότητες, σε κάποια σημεία φαίνεται να πυροβολεί τα ίδια της τα πόδια με τη χρήση "ιδιαίτερου" συντακτικού ή παράξενων εντολών. Σαφέστατη βελτίωση σε σχέση με την BASIC του 64άρη αλλά και σαφώς χειρότερη από την περίφημη Locomotive BASIC που έμελε να μας "μάθουν" οι Amstrad CPC λίγο καιρό αργότερα...

Για παιχνίδια και εφαρμογές τώρα, δείτε την "Top List" του plus4world. Όποιο πρόγραμμα ή εφαρμογή αναφέρει "16Κ" τρέχει και στον Commodore 16, ενώ, για όλα τα υπόλοιπα θα χρειαστείτε Commodore Plus/4. Για demos, δείτε εδώ. Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω ότι οι υπολογιστές της σειράς TED έχουν εντυπωσιακότατα demos - κυρίως αν διαθέτουν 64Κ RAM - καθώς οι γραφικές και χρωματικές δυνατότητες του chipset ήταν ιδιαίτερα αξιόλογες. Ξεκινήστε από τις παραγωγές των Bauknecht και δεν θα το μετανιώσετε!

Τέλος, δεν θα πρέπει να παραλείψω να πω ότι το καλύτερο που έχετε να κάνετε με τον Commodore 16 σας είναι να τον επεκτείνετε στα 64Κ, δίνοντάς του τη δυνατότητα να τρέξει όλο το διαθέσιμο software του Plus/4. Δείτε περισσότερα εδώ. Αν από την άλλη σας αρέσει το σχήμα του δημιουργήματος του αξιότιμου κυρίου Velinsky, τότε πάρτε εξαρχής έναν Commodore Plus/4 και καθαρίσατε!

Factor 5 The Complete Amiga Works

Τώρα που ο Earok χρησιμοποιεί τον ελεύθερο χρόνο για να φτιάχνει νέα παιχνίδια για Amiga με τον "δικό μας" tsak, ο Amigajay έμεινε μόνος να τραβάει το κουπί των compilations για το CD32. Αναπόφευκτα λοιπόν μειώθηκε ο ρυθμός, αλλά όχι και η ποιότητα!

Αυτό το τελευταίο μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς ρίχνοντας μια ματιά στη νέα συλλογή που έφτιαξε ο Amigajay, που τιτλοφορείται Factor 5 The Complete Amiga Works και περιλαμβάνει - τι άλλο; - τα άπαντα της Factor 5 για Amiga!

Έτσι λοιπόν, το Factor 5 The Complete Amiga Works περιλαμβάνει τα παρακάτω:

B.C. Kid (1992)
Denaris (1989)
Katakis (1988)
R-Type (1989)
Tony & Friends in Kellogg's Land (1994)
Turrican (1990)
Turrican II (1992)
Turrican 3 (1993)

Όλα τα παιχνίδια έχουν patchαριστεί ώστε να μπορούν να εκμεταλλευτούν δίκουμπα joysticks, όπως αυτά του CD32. Τι κάθεστε, λοιπόν; Κατεβάστε τη συλλογή από εδώ. (Πηγή: Indie Retro News).

Wonderland XII demo για Commodore 64

Είναι καταπληκτικό το τι πετυχαίνει κανείς κάθε μέρα βολτάροντας σε αγαπημένους διαδικτυακούς τόπους. Σήμερα έπεσα πάνω σε ένα υπέροχο demo με κάποια εντελώς jaw-dropping parts (που λένε και στα μέρη μου), που υποθέτω ότι είναι πασίγνωστο σε όσους ασχολούνται με το σπορ - απλά εγώ δεν το ήξερα. Το demo αυτό, που ονομάζεται Wonderland XII (και είναι το τελευταίο σε μια σειρά 12 demos με αυτό το όνομα που ξεκίνησαν από το 1990!) οφείλει την ύπαρξή του στο group Censor Design, τρέχει στον Commodore 64 και συνδυάζει πανέμορφα γραφικά - με κυρίαρχη τη χαρακτηριστική γατόφατσα! -, ενδιαφέρον techno/trance soundtrack και εντυπωσιακά όσο και πρωτότυπα εφέ, προσφέροντας ένα εξαιρετικό οπτικοακουστικό (και όχι μόνο) αποτέλεσμα στα 12+ λεπτά της διάρκειάς του (βασικά η διάρκειά του είναι αρκετά μεγαλύτερη, αλλά το τελευταίο part είναι αποκλειστικά και μόνο greetings/scrolltext).

Το Wonderland XII έκανε την εμφάνισή του στο Baroque Floppy People όπου και κατέκτησε πανηγυρικά την 1η θέση, πριν από 3 περίπου χρόνια. Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ ή απλά να το απολαύσετε παρακάτω...

Only Amiga makes it possible!

Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να κατασκευάζονται accelerators για την Amiga που να χρησιμοποιούν τεχνολογία 20+ ετών και να πουλιούνται πανάκριβα; Υπάρχουν άνθρωποι που επιδιώκουν οι τιμές που κυκλοφορούν οι Amigas και τα περιφερειακά τους να έχουν φτάσει στην (οικονομική) στρατόσφαιρα; Υπάρχουν άνθρωποι που πηγαίνουν σε Amiga meetings με Ferrari; Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στους Vampire accelerators επιτρέπει σε μία Amiga 25+ ετών να αναπαράγει videos του Youtube; Μήπως κάποιοι, σκόπιμα - ονόματα δεν λέμε -, εδώ και χρόνια εκμεταλλεύονται την αγάπη του κοινού για την πλατφόρμα για να πλουτίσουν;

Αυτά και άλλα πολλά και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα μπορείτε να μάθετε από το παρακάτω video, όπου ένας από τους "πατέρες" του Vampire accelerator, ο Igor Majstorovic μας μιλάει για όλα. Πατώντας το ειδικό κουμπάκι εμφανίζονται και οι αγγλικοί υπότιτλοι. Δείτε το, είναι πραγματικά ιδιαίτερα ενδιαφέρον... (Πηγή: Vintage Is The New Old).

Across the Edge demo για ZX Spectrum

Εντάξει, απλά "παρατάω τα μικρόφωνα", "δεν μεταδίδω άλλο" ή στο στρατιωτικότερο "βαράω προσοχές όταν τρέχει το Across the Edge". Όποιο κλισέ κι αν χρησιμοποιήσετε, μέσα θα πέσετε!

Το Across the Edge από το demo group deMarche είναι ολόφρεσκο, καθώς παρουσιάστηκε στο demoparty Chaos Constructions που έλαβε χώρα στις 27 και 28 Αυγούστου του έτους που διανύουμε, στην Ρωσία. Και, φυσικά, guess what?, κέρδισε!

Το Across the Edge καταρχάς καταργεί το border (περιθώριο) της οθόνης, αφού το χρησιμοποιεί όπως θέλει, όποτε θέλει και όταν θέλει. Τα εντυπωσιακά εφέ όλων των parts του demo επεκτείνονται και στο border ενώ, φυσικά, έχει γίνει τρομερή δουλειά σε κάθε επίπεδο - εκτός ίσως της μουσικής που είναι αδιάφορη - κάνοντας το Across the Edge να θυμίζει μάλλον demo από Amstrad CPC ή Enterprise 128 (πού τον θυμήθηκα τώρα αυτόν;) παρά από Spectrum. Κατά τη διάρκεια του demo θα παρελάσουν από την οθόνη του Spectrum γραφικά, χρώματα, raster bars (!) και κίνηση που θα μας δώσουν την εντύπωση ότι η χρωματική παλέτα του αγαπημένου 8μπιτου έχει πολλά περισσότερα από τα 8+7 χρώματα που γνωρίζουμε και ότι έννοιες όπως το color clashing δεν υπήρξαν ποτέ!

Εάν θέλετε να τρέξετε το Across the Edge στο PC σας, τρέξτε το batch file που υπάρχει μέσα στο archive (αφού το αποσυμπιέσετε πρώτα!) και στην (παράξενη) οθόνη που θα εμφανιστεί πιέστε 2 φορές Enter. Απομακρυνθείτε από την οθόνη, καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε!

MSX Photoshoot #2

Χωρίς πολλά λόγια, σας παρουσιάζω μερικές ακόμα καλλιτεχνικές φωτογραφίες με αντικείμενο τα MSX από τον Markus (Hamlet) και την ομάδα του. Απολαύστε!

Cho Ren Sa 68K για Atari Falcon

Είναι γεγονός πως αν το σκεφτεί κανείς, ελάχιστα γνωρίζουμε για τον Atari Falcon, τις πραγματικές του δυνατότητες, το πού θα είχε φτάσει αν είχε στηριχθεί πραγματικά από την Atari και, κυρίως, τι σκέφτηκαν στην μαμά εταιρία και κυκλοφόρησαν αυτό το μηχάνημα; Σε ποια ακριβώς αγορά στόχευαν; Επρόκειτο για τον Amiga 1200 killer; Αυτά και άλλα πολλά βασανίζουν τις σκέψεις μου μετά από κάποια emails που ανταλλάξαμε με τον γνωστό Atari maniac Turrican (του οποίο το εξαίρετο blog μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Τέλος πάντων, με αφορμή τα παραπάνω, ρίχνω "κλεφτές" ματιές στο internet για διάφορα που έχουν να κάνουν με τον Falcon. Σήμερα λοιπόν, έπεσα πάνω στο Cho Ren Sa 68K: ένα ιαπωνικό shoot 'em up που κάνει την έννοια "bullet hell" να φαντάζει ελάχιστη για να αποδώσει αυτά που διαδραματίζονται στην οθόνη του παιχνιδιού. Το Cho Ren Sa 68K πρωτοκυκλοφόρησε το 1995 για το περίφημο X68000 της Sharp και, ως εκ θαύματος, δύο "μερακλήδες" sceners, οι Springer και Sascha το μετέφεραν στον Falcon 20 χρόνια αργότερα. Και για τι μεταφορά, μιλάμε; Γίνεται τέτοιος πανικός στην οθόνη του Falcon που shoot 'em up ναυαρχίδες της Amiga όπως τα Battle Squadron, Banshee - ακόμα και το "απαιτητικό" T-Zero δείχνουν όχι απλά φτωχά, αλλά ομοιάζουν επικίνδυνα με τον... Όλιβερ Τουίστ!

Όπως όμως έλεγαν και οι αρχαίοι Σουμέριοι "τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όταν έχεις video" - και ποιος είμαι εγώ να τους αμφισβητήσω; Απολαύστε λοιπόν Cho Ren Sa 68K στον δυνατότερο home computer που κυκλοφόρησε ποτέ!