Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022

Review: Reshoot

Reshoot (Code-Design:Richard Lowenstein/Music:Adam Morton/Pixels: Kevin Saunders)

Εντάξει, όταν ακούτε για "νέο παιχνίδι για Amiga που βρίσκεται στα σκαριά" - κι επειδή δεν είστε πια 15 χρονών, ας μην κοροϊδευόμαστε - έχετε μάθει να κρατάτε μικρό καλάθι. Η πρόσφατη ιστορία της Amiga αυτό σας έχει δείξει. Πόσο μάλλον όταν ακούτε για ένα shoot 'em up που υπόσχεται parallax scrolling, bullet hell, γιγαντιαία BOBs και άλλα τέτοια ωραία, ε; Προσθέστε στα παραπάνω ότι όλα όσα διαβάσατε ανέλαβε να τα φτιάξει ένας άνθρωπος ολομόναχος ε, και καταλαβαίνετε ότι οι ελπίδες των απανταχού Αμιγκάδων για ένα νέο, εθιστικό shooter όδευαν ολοταχώς προς το να αποδειχθούν φρούδες. Κι όμως, κόντρα στη λογική και στις προβλέψεις, το Reshoot κυκλοφόρησε εγκαίρως και, όχι μόνο αυτό, αλλά τήρησε και (σε μεγάλο μέρος) τις υποσχέσεις του δημιουργού του! Ας το δούμε όμως λίγο αναλυτικότερα…

Το Reshoot έρχεται σε CD και τρέχει κατευθείαν σε οποιαδήποτε Amiga "φοράει" AGA chipset, ήτοι στις Α1200, CD32, Α4000 και Α4000Τ. Δεν χρειάζεται επέκταση μνήμης ή κάποιον επιταχυντή και, παρόλο που το αγοράζετε σε CD, τα απολύτως απαραίτητα αρχεία για να παιχτεί το παιχνίδι χωράνε σε μια δισκέτα των 880ΚΒ! Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος "και τι παιχνίδι είναι αυτό που χωράει σε μια και μόνο δισκέτα;". Πολύ καλό, είναι η απάντηση!

Για να καταλάβει κανείς τι εστί Reshoot και να μπορέσει πραγματικά να χαρεί αυτά που προσφέρει το παιχνίδι, πρέπει να βγάλει απ' το μυαλό του τα shoot 'em ups-ορόσημα του παρελθόντος. Ξεχάστε λοιπόν τα Banshee, SWIV, Battle Squadron, R-Type, Disposable Hero και τα υπόλοιπα, καθώς το Reshoot είναι ένα παιχνίδι νέας γενιάς με ελάχιστες ή και καθόλου ομοιότητες με τους κλασικούς τίτλους της νιότης μας. Δώστε βάση: πολλά ανεξάρτητα επίπεδα; Όχι. 3 "κανονάκια"; Όχι. Ενέργεια; Όχι. End-of-level-bosses; Όχι. Αναβαθμίσιμα όπλα; Ε, το μαντέψατε, φυσικά και όχι! Το Reshoot είναι το παιχνίδι που ίσως θα περιμένατε να δείτε σε ένα tablet ή σε ένα smartphone και όχι στην Amiga, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα endless shooter με μοντέρνα γραφικά και ήχο που δεν θυμίζουν τίποτα που να έχουμε ξαναδεί στην πλατφόρμα στο παρελθόν. Είναι καλό αυτό; Εγώ λέω "ναι", αλλά η γνώμη μου αυτή νομίζω ότι δεν αντιπροσωπεύει τη γνώμη της πλειοψηφίας. Αυτό το γράφω επειδή το Reshoot από την ώρα που κυκλοφόρησε δέχτηκε πολλή και κυρίως κακή κριτική, καθώς το κοινό άλλο περίμενε κι άλλο είδε. Το θέμα όμως είναι - για εμένα, τουλάχιστον - ότι κακώς περίμεναν κάτι άλλο: ο Richard Lowenstein δεν υποσχέθηκε ποτέ ένα νέο R-Type ή κάτι αντίστοιχο! Αυτά που υποσχέθηκε, τα παρέδωσε: τα γραφικά είναι ολιγόχρωμα αλλά εντυπωσιακά, η κίνηση απίστευτα ομαλή, το background αποτελείται από διάφορα layers που κινούνται με διαφορετική ταχύτητα (όχι το parallax scrolling του Shadow Of The Beast, εάν αυτό περιμένατε), οι εχθροί κυμαίνονται από νορμάλ (σε μέγεθος) μέχρι τεράστιοι και, όσο για το bullet hell, ε, φτάστε κάπου εκεί στις 15.000 πόντους και θα με θυμηθείτε!

Σαν συμπέρασμα όλων των παραπάνω, θα πω ότι το Reshoot με εξέπληξε πραγματικά ευχάριστα, με ενθουσίασε το γεγονός ότι μπορεί να τρέξει σε μια stock 1200άρα και με εντυπωσίασε το replayability του, καθώς, με το που χάνεις όλο και θες να δοκιμάσεις "μια ακόμα φορά": προσωπικά είχα χρόνια να το νιώσω αυτό με κάποιο παιχνίδι. Φυσικά, κανείς δεν είναι τέλειος, και το αυτό ισχύει και για τη δημιουργία του Richard Lowenstein: υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να χάσετε χωρίς να σας πετύχει τίποτα (!), υπάρχει σημείο το οποίο έχω την εντύπωση ότι απλά δεν περνιέται, το σύστημα για την online καταχώρηση των high scores δεν λειτουργεί, το παιχνίδι κοστίζει 36€ (δεν τα λες και λίγα) και, τέλος, ο δημιουργός του ανακοίνωσε πως ό,τι προβλήματα και αν υπάρχουν ή εντοπιστούν στο μέλλον δεν πρόκειται να κυκλοφορήσει patch που να τα διορθώνει! Παρόλα αυτά, και αν δεν με απατά η μνήμη μου, έχουμε να κάνουμε με το καλύτερο παιχνίδι που κυκλοφόρησε για Amiga από το έτος 2000 και μετά και, όχι μόνο αυτό, αλλά πρόσφατα ανακοινώθηκε και το sequel του, που θα ονομάζεται Reshoot-R και θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2017! Αυτά είναι…

Α, και κάτι τελευταίο: το Reshoot φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου σε assembly και όχι σε κάποια γλώσσα υψηλού επιπέδου (C, AMOS, Blitz). Γι' αυτό και στον τεχνικό τομέα είναι απλά κατά γενική παραδοχή κορυφαίο - ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κάποιον το gameplay του…

Βαθμολογία: 9/10

Το παραπάνω review δημοσιεύθηκε στο 15ο τεύχος του περιοδικού Retro Planet, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2017.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί μετά από έλεγχο του διαχειριστή του blog προς αποφυγή spam σχολίων. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.